صابون های ضد باکتری صابون کاپوس تی سی سی دارای موادی مانند تریکلوزان یا تری کلوکاربان هستند که مولکول های آبگریز هستند که می توانند به غشای سلولی باکتری نفوذ کرده و باکتری ها را از بین ببرند.
به نظر می رسد قابل توجه است، اما مطالعات نشان داده اند که صابون های ضد باکتری در از بین بردن باکتری ها موثرتر از صابون های معمولی نیستند. در سال 2016، FDA قانونی صادر کرد که صابون های ضد باکتری دیگر مجاز به عرضه عمومی نیستند.
دکتر جانت وودکاک، مدیر مرکز ارزیابی و تحقیقات دارویی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) می‌گوید: «ممکن است مصرف‌کنندگان فکر کنند شستشوی ضد باکتری در جلوگیری از گسترش میکروب‌ها مؤثرتر است، اما ما هیچ مدرک علمی مبنی بر اینکه آنها بهتر از آب و صابون ساده هستند، نداریم.
(CDER)، در بیانیه ای گفت، در واقع، برخی داده‌ها نشان می‌دهند که ترکیبات آنتی‌باکتریایی ممکن است در طولانی‌مدت آسیب بیشتری نسبت به فایده داشته باشند.» CDC تمیز کردن دست ها با آب و صابون را توصیه می کند، اما اگر این یک گزینه نیست، ضدعفونی کننده دست یک پشتیبان خوب است.
مطالعات نشان داده است که ضدعفونی‌کننده‌های دست با غلظت الکل 60 تا 95 درصد نسبت به ضدعفونی‌کننده‌های غیرالکلی یا کم الکل در از بین بردن میکروب‌ها مؤثرتر هستند. الکل برخی از باکتری ها و ویروس ها را با شکستن غشای محافظ آنها می کشد، که اساسا باعث از هم پاشیدن آنها می شود.
CDC می گوید، اما برای همه میکروب ها، مانند نوروویروس، کلستریدیوم دیفیسیل که می تواند باعث اسهال تهدید کننده زندگی شود، یا کریپتوسپوریدیوم، انگلی که باعث بیماری اسهالی به نام کریپتوسپوریدیوز می شود، کار نمی کند.
ضدعفونی‌کننده‌های دست نیز احتمالاً مواد شیمیایی مضر مانند آفت‌کش‌ها یا فلزات سنگین را پاک نمی‌کنند و همچنین ضدعفونی‌کننده دست روی دست‌های بسیار کثیف یا چرب به خوبی عمل نمی‌کند. شستن دست ها با صابون تا حد زیادی موثرترین راه برای دور نگه داشتن میکروب های مضر است.
