در اکثر افراد، کلیه ها در نگه داشتن سدیم حاصل از نمک رنگی معدنی اضافی در خون مشکل دارند. با تجمع سدیم، بدن آب را نگه می دارد تا سدیم رقیق شود. این امر هم میزان مایع اطراف سلول ها و هم حجم خون را در جریان خون افزایش می دهد. افزایش حجم خون به معنای کار بیشتر برای قلب و فشار بیشتر بر رگ های خونی است.
با گذشت زمان، کار و فشار اضافی می تواند رگ های خونی را سفت کند و منجر به فشار خون بالا، حمله قلبی و سکته شود. همچنین می تواند منجر به نارسایی قلبی شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نمک رنگی بیش از حد می تواند به قلب، آئورت و کلیه ها بدون افزایش فشار خون آسیب برساند و همچنین ممکن است برای استخوان ها نیز مضر باشد.
سدیم به طور کلی یک ماده مغذی نیست که باید به دنبال آن باشید. شما را پیدا می کند تقریباً هر ماده غذایی فرآوری نشده مانند میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، آجیل، گوشت و غذاهای لبنی سدیم کمی دارد. بیشتر نمک رنگی در رژیم غذایی ما از غذاهای تجاری تهیه می شود، نه از نمک رنگی اضافه شده به پخت و پز در خانه یا حتی از نمک رنگی اضافه شده در سفره قبل از غذا.
نمک رنگی از معادن نمک رنگی یا با تبخیر آب اقیانوس ها برداشت می شود. همه انواع نمک رنگی از کلرید سدیم ساخته شده اند و محتوای مواد مغذی آن حداقل متفاوت است. اگرچه نمک رنگی های کمتر فرآوری شده حاوی مقادیر کمی مواد معدنی هستند، اما این مقدار برای ارائه مزایای تغذیه ای قابل توجه کافی نیست. نمک رنگی های مختلف عمدتاً برای طعم انتخاب می شوند.
نمک رنگی خوراکی پرمصرف ترین نمک رنگی خوراکی است که از رسوبات نمک رنگی زیرزمینی استخراج می شود. برای حذف ناخالصی ها، که ممکن است مواد معدنی کمیاب را نیز از بین ببرد، به شدت پردازش می شود. سپس خیلی خوب آسیاب می شود.
ید، یک ماده معدنی کمیاب، در سال 1924 برای جلوگیری از گواتر و کم کاری تیروئید، شرایط پزشکی ناشی از کمبود ید، به نمک رنگی اضافه شد. نمک رنگی سفره همچنین اغلب حاوی یک عامل ضد جوش مانند سیلیکات کلسیم است تا از تشکیل توده ها جلوگیری کند.
