تامین کنندگان اصلی میوه انجیر خشک سیاه از جمله خشکبار کشورمان ازبکستان، ارمنستان، ترکیه و چین هستند. به طور کلی، یک نماینده از خانواده Ficus در هر کجا که آب و هوای نیمه گرمسیری حاکم است رشد می کند. این فرهنگ دارای تاج بسیار گسترده و ارتفاع چشمگیر (تا 12 متر) است.
تنه درخت با پوست خاکستری روشن پوشیده شده است، برگها با شکل کف دست و اندازه های بزرگ مشخص می شوند. در داخل اندام های رویشی عجیب و غریب یک شیره شیری است. میوه های انجیر به دلیل طعم شیرین و آبدار بودن معروف هستند. از بالا، آنها را در یک پوست نازک پوشانده اند که به راحتی آسیب می بیند.
مردمان باستان از فواید انجیر اطلاع داشتند. بنابراین، در یونان باستان، میوه های خوش طعم به قدری ارزش داشتند که قاچاقچیان در قالب یک مجازات طولانی مدت زندان مجازات می شدند. بعدها در شرق، یک پزشک و فیلسوف مشهور زمان خود به نام ابن سینا با استفاده از میوه های آبدار با انواع بیماری های جسمی از جمله جذام، مالاریا، زخم معده، سرخک، تب و حتی تومورهای سرطانی مبارزه کرد. امروزه قدرت شفابخشی انجیر توسط دانشمندان به اثبات رسیده است.
انواع خاصی از این درخت که در برابر سرما مقاوم هستند، در روسیه رشد می کنند، اما فقط در جنوب این کشور. بیش از چهارصد نوع انجیر وجود دارد. آنها در اندازه میوه، شکل و رنگ، طعم پالپ، ارتفاع درخت، سرعت رسیدن متفاوت هستند. برخی از گونه ها در سال چندین محصول تولید می کنند.
شاید انجیر خشک از نظر محتوای ویتامین قهرمان نباشد، اما حاوی مقدار زیادی از انواع مواد معدنی است. پس مثلاً از نظر مقدار پتاسیم از زردآلو و کشمش خشک پیشی می گیرد. غلظت فسفر، منیزیم، پتاسیم و آهن در انجیر خشک نیز زیاد است.
با این حال، فکر نکنید که مواد معدنی تنها اجزای مفید این میوه خشک هستند. انجیر خشک هنوز چه کاربردی دارد؟ علاوه بر مواد معدنی، حاوی ویتامین ها، به ویژه گروه های B (B1، B2 و B6)، C و PP نیز می باشد.
دانشمندان ثابت کرده اند که خوردن تنها ۲ عدد انجیر خشک در روز می تواند سطح هموگلوبین خون را عادی کند. انجیر خشک یکی از منابع آهن است، بنابراین افراد مستعد کم خونی باید آن را بخورند.