آب بندی در لوله و اتصالات گازی سپنتا رزوه ای تا حد زیادی با تماس فلزی حاصل می شود. مقداری درزگیر برای جلوگیری از نشت ناشی از ناهمواری های جزئی در سطوح خارجی مورد نیاز است.
رنگ تفلون، کتان یا تخته سنگ به عنوان عنصر آب بندی در تاسیسات آب استفاده می شود. با این حال، در تاسیسات گاز طبیعی، از آنجایی که گاز خشک است، کتانی یا رنگ را خشک می کند و آب بندی ممکن است به مرور زمان خراب شود.
برای این کار، خمیر گاز طبیعی باید به عنوان پرکننده غیر خشک کننده مطابق با استاندارد TS EN 751-2 همراه با کتانی در تاسیسات گاز طبیعی استفاده شود. در اتصالات رزوه ای، هنگامی که اتصالات به عقب شل می شوند، خاصیت آب بندی اتصال از بین می رود.
به همین دلیل، کتانی و بتونه باید در هنگام مونتاژ مجدد تجدید شوند. نوار تفلون موجود در بازار ترکیه دارای چگالی 0.40 گرم بر سانتی متر مکعب می باشد. استفاده از آنها در گاز طبیعی ممنوع است.
نوارهای تفلون برای استفاده در گاز طبیعی باید دارای چگالی 1.5 تا 2 گرم بر سانتی متر مکعب باشند، در ضخامت کافی پیچیده شده و فقط در اتصالات مجاز شرکت توزیع گاز استفاده شوند.
پروژه خط لوله گاز طبیعی IPI با هدف انتقال گاز طبیعی ایران از میدان گازی پارس جنوبی به پاکستان و سپس به هند انجام شد. هزینه این پروژه که در سال 95 قرارداد اولیه برای آن منعقد شد، 2.5 میلیارد دلار تعیین شد. در سالهای بعد، هزینه تقریبی خط لوله گاز طبیعی به طول 2775 کیلومتر، 7.5 میلیارد دلار تعیین شد.
قرار است 1100 کیلومتر از خط لوله گاز طبیعی مذکور از خاک ایران، 1000 کیلومتر از پاکستان و 600 کیلومتر از هند بگذرد و توافق شده است که ساخت آن در 5 سال آینده به پایان برسد. سال ها. پتانسیل خط لوله 22 میلیارد متر مکعب در سال در ابتدا و 55 میلیارد متر مکعب در سال های بعد برنامه ریزی شده است. در محدوده پروژه مورد بحث، هدف آن انتقال گاز طبیعی از روی زمین بود که هزینه آن چهار برابر کمتر از زیر آب است.
اما به دلیل تنش های دوره ای در روابط هند و پاکستان که در این پروژه مشارکت دارند، هیچ پیشرفتی در ساخت این خط لوله حاصل نشده است. اما تحولات مثبت در روابط این دو کشور در سال 2004 زمینه را برای تسریع جدید در اجرای پروژه فراهم کرد.