پیشبینی قابلاطمینان طول عمر لوله پلی اتیلن 12 اینچ زیرزمینی باید بر اساس درک عمیقتر مکانیزمهای خرابی و روش برونیابی مطمئنتر دادههای تست نسبتاً کوتاه در محیط خدمات طولانیمدت باشد. با این حال، هنوز محدودیتهای زیادی در روشهای پیشبینی طول عمر فعلی لولههای پلیاتیلن وجود دارد، مانند انحراف آزمایشهای تسریع شده از شرایط عملیاتی و تجربهگرایی در مدلهای پیشبینی.
در مورد اتصال لوله های پلی اتیلن با یکدیگر و با اتصالات باید توجه داشت که ابتدا لوله و اتصالات استاندارد بوده سپس از تجهیزات استاندارد برای اتصال استفاده می شود و در نهایت نحوه اتصال توسط پیمانکاران اصولی و صحیح می باشد.
تجهیزات مورد استفاده برای انجام فرآیند اتصال جوش حرارتی باید به طور ویژه برای کار با لوله و دستورالعمل های جوش طراحی شوند. علاوه بر این، تجهیزات باید به خوبی نگهداری شده و قابلیت عملکرد مطابق با مشخصات فنی اعلام شده را داشته باشند.
این مقاله مکانیسمهای خرابی لولههای پلیاتیلن را خلاصه میکند و تحقیقات روی روش پیشبینی طول عمر را از دو جنبه عمر مکانیکی و شیمیایی بررسی میکند. ارائه مفصلی از محدودیتها در روشهای پیشبینی طول عمر فعلی ارائه شده است، از جمله عدم توجه به پیری مواد و عیوب یا عیوب، زمان شروع ترک، انعطافپذیری و پیری نوک ترک، اکسیداسیون محدود با انتشار و رفتار غیرخطی آرنیوس.
روندهای بالقوه پیش بینی طول عمر لوله های پلی اتیلن بیشتر مورد بحث قرار می گیرد. مدل شیمی مکانیکی جفت شده و مدل لایه ترک (CL) برای پیشبینی طول عمر برای کاهش تجربهگرایی به دلیل اکسیداسیون محدود انتشار (DLO) یا انتقال از یک SCG پیوسته به ناپیوسته پیشنهاد شدهاست.
برای انتقال لوله های شریان با قطر خارجی بین 110-400 میلی متر. برای خطوط لوله اصلی، لوله هایی با قطر خارجی بین 400 تا 1000 میلی متر استفاده می شود. نمونه ها از لوله های مورد مطالعه در عرض 10 میلی متر و طول 150 میلی متر برش داده می شوند که ضخامت آنها با ضخامت دیواره لوله مربوطه مشخص می شود.
برای هر مشخصه خاص، حداقل 12-15 نمونه مورد نیاز است. اگر به دنبال دقت بالاتری از نتایج باشد، تعداد نمونه های آزمایش شده افزایش می یابد. سرعت تست به گونه ای انتخاب می شود که از افزایش نرخ گسترش تقریباً 1٪ تا 2٪ در دقیقه اطمینان حاصل شود. برای نمونه های ارائه شده در بالا، سرعت آزمایش 2 میلی متر در دقیقه اتخاذ شد.